جواد الائمه(ع) چگونه زيست؟

به گزارش خبرنگار سلام لردگان؛ بهار 96 خوش بهاريست، بهاري که آغازش ولادت حضرت زهرا (س) باشد و به دنبالش ميلاد جواد الائمه (ع) و پدر مسلمين مولا علي (ع) آن سال را بايد به فال نيک گرفت.

 

ميلاد سجاده نشين عالم معرفت و توحيد، آيينه پرشکوه جمال و جلال خداوندي، مونس ملائک مقرب الهي، اسوه عرفان ربوبي، تبسّم رحمت معبود بر خلايق، مظهر مهر و عطوفت خداوند، حضرت جوادالائمه بر شما عاشقان ولايت و رهپويان خط امامت خجسته باد.

 

حضرت امام محمدتقي (ع) ميوه دل ثامن الحجج (ع) در دهم رجب 195 هجري قمري در مدينه منوّره زاده شد و بر شاخسار امامت شکوفا گشت. پدر بزرگوارش حضرت امام رضا (ع) و مادرش بانوي گرامي و بافضيلتي به نام «سبيکه» است که امام رضا (ع) او را «خيزران» ناميد. حضرت همواره از ايشان به نيکي ياد کرده او را با تعابيري چون بانويي پاک دامن و بانوي بافضيلت نام مي بردند.

 

همسر ديگر امام جواد (ع)، سمانه مغربيه نام دارد که مادر امام هادي (ع) است. امام جواد (ع) همچون امامان ديگر با بهره‌مندي از علوم و معارف ناب توحيدي و دريافت حقايق از عوالم بالا در صحنه‌هاي مختلف، گوشه‌هايي از اقيانوس نامتناهي علم و حکمت خويش را در زندگي سراسر رحمت خويش به نمايش گذاشته است.

 

دفتر زندگي امام همانند ساير ائمه معصوم (ع) آکنده است از برگ‌هايي زرين از مکارم اخلاق ، مناقب و معجزات ، استجابت دعاها ، ارتباط متواضعانه، صميمانه و همدردي با اصحاب و ياران است.

 

زندگي پربرکت امام جواد (ع) با نقشه معتصم ،حاکم ستمگر عباسي، و دخالت مستقيم ام فضل همسر آن حضرت پايان يافت. آن حضرت در تاريخ 220 هجري قمري به شهادت رسيد و در کنار قبر جدّ بزرگوارش حضرت امام موسي کاظم (ع) در کاظمين به خاک سپرده شد.

 

سخنان به ‌يادگار مانده از حضرت جواد (ع) در موضوعات مختلف هر يک به‌ صورت مشعلي فروزان تا ابديّت فراسوي راه انسانها مي‌درخشد و در بزرگراه کمال و سعادت، حق را روشني مي بخشد. سخنان آن حضرت درباره جد گرامي‌اش ،رسول خدا (ص)، و مادرش، حضرت فاطمه زهرا (س)، و پدرش حضرت رضا (ع) نشانگر محبت و علاقه عميق آن حضرت به اين بزرگان است.

 

صفوان بن يحيي، از ياران مخلص امام رضا (ع) ، مي گويد در مدينه به حضور آن حضرت شرف ياب شدم و عرض کردم: پيشي از آن که خداوند ابوجعفر (جواد) را به شما عنايت فرمايد، درباره امام بعد از شما پرس وجو مي کرديم و شما مي فرموديد خداوند به من پسري عنايت خواهد فرمود. اکنون خداوند پسري به شما عنايت کرد و چشم ما به وجود وي روشن گرديده است. تکليف ما پس از شما چيست و امام ما چه کسي خواهد بود؟

 

امام رضا (ع) در پاسخ به امام جواد (ع) که در مقابلش ايستاده بود اشاره نمود. من در جواب گفتم فدايت شوم او که بيش از سه سال ندارد؟! امام رضا (ع) فرمود: «کمي سن ايرادي ندارد؛ چون حضرت عيسي در حالي که کم تر از سه سال سن داشت به پيامبري رسيد».

 

امام جواد (ع) در سال 195 ه در مدينه چشم به جهان گشود. سه سال داشت که «محمد امين» فرزند هارون الرشيد به دست برادرش در سال 198 ه به قتل رسيد و حاکميت مأمون آغاز گشت. مأمون در سال 218 ه درگذشت و معتصم عباسي در ماه شعبان 218 ه به خلافت رسيد. از اين رو بايد گفت امام جواد (ع) در زندگي کوتاه و پربار خويش با سه خليفه عباسي هم عصر بوده است.

 

روزي امام جواد (ع) وارد مسجد رسول خدا شد. علي بن جعفر عموي آن حضرت با ديدن امام جواد (ع) با عجله و بدون کفش و عبا حرکت کرد و به حضور امام رسيد و دست او را بوسيد و آن حضرت را فراوان تعظيم کرد. امام جواد (ع) به او فرمود: «عموجان، بنشين. خدا تو را مشمول رحمت خويش قرار دهد». علي بن جعفر گفت: «در حالي که شما ايستاده ايد من چگونه بنشينم؟»

 

پس از آن که امام جواد (ع) رفت و علي بن جعفر به محل تدريس خود برگشت شاگردان او اعتراض کردند که: تو عموي ابوجعفر هستي، سن و سال بالايي داري، آن وقت در برابر (ابوجعفر جوان) اين گونه تعظيم مي کني؟! علي بن جعفر در حالي که محاسن سفيد خود را در دست گرفته بود گفت: ساکت باشيد، اگر خداوند اين ريش سفيد را لايق امامت ندانست و اين نوجوان را لايق مقام بلند امامت دانست و به او چنين عظمت و مقامي داد، من مي توانم مقام و فضيلت او را ناديده بگيرم؟ از سخن شما به خدا پناه مي برم، بلکه بايد بگويم من بنده و چاکر او هستم.

 

امامت هديه اي الهي براي همه آحاد امّت است تا به مدد آن در صراط مستقيم قرار گيرند. امام ضامن اجراي احکام قرآن، مشعل هدايت در شب هاي تيره و فروغ يقين افروز در پيچ و خم هاي شک و اضطراب است. امام جواد (ع) در دوران سياه حکومت خلفاي بني عباس، به رغم عمر کوتاه خود توانست کشتي امت را به خوبي هدايت کند و براي مؤمنان مشعلي تابان در شب سياه انحراف و کج انديشي باشد. آن حضرت با بيان مسايل بنيادي دين، از پرچم هماره برافراشته اسلام پاسداري کرد.

 

درياي فضايل امام جواد (ع) بي کرانه است. او برگزيده خداوند، قرآن ناطق، حقيقت مجسّم و هدايتگر توحيد است. امام جواد (ع) ، در دوران کوتاه امامت خود، با کردار و گفتار خود معارف ناب را بر جان تشنه مؤمنان جاري مي ساخت. ميلاد فرخنده امام جواد (ع) بر تمام شيعيان خجسته باد.

 

کسي که با اتّکاء به خدا روي نياز از مردم بگرداند، مردم به او نيازمند مي شوند و هرکس پرهيزکاري پيشه سازد محبوب مردمان مي گردد.

 

* کمال آدمي در خردمندي است.

 

* سرآغاز نامه ي عمل مسلمان، در قيامت، نيک خلقي اوست.

 

* آن که کار زشتي را نيکو شمارد، در [کيفر] آن کار شريک است.

 

* ستم کار و ياري کننده ستم کار و کسي که به کرده او خشنود باشد، همه در گناه او شريکند.

 

* کمال مروّت آن است که انسان با هيچ کس چنان رفتار نکند که برخود نمي پسندد.

 

* به کاري که وقتش نرسيده اقدام نکنيد که پشيمان مي شويد و آرزوهاي دورودراز نداشته باشيد که موجب قساوت قلب مي شود، و به ناتوانان خود رحم کنيد و با نوازش آنان، رحمت خداي را بجوييد.

 

* کسي که برادرمؤمن خود را پنهاني پند دهد، او را آراسته و کسي که آشکارا و در حضور ديگران او را نصيحت کند، چهره [اجتماعي] او را زشت ساخته است.

 

روز دادخواهي براي ستمگر به مراتب سخت تر است از روز ستم براي ستم ديده.

 

هرکس به خدا اعتماد داشته باشد و بر او توکّل کند، خداوند او را از هر بدي نجات مي بخشد و از هر دشمني حفظ مي کند.

 

* خود را از کارهايي که موجب ننگ دنيا و عذاب آخرت است نگاه دار.

 

* مبادا آشکارا دوست خدا باشي و در پنهان دشمن او.

 

* در خائن بودن انسان همين بس که امين خيانت کاران باشد.

 

* هرکس روش نيکويي را پايه گذاري کند و ديگران از آن پيروي کنند همان پاداش آنان به او عطا مي شود بدون آن که از پاداش عمل کنندگان کم شود و هرکه سنّت ناپسند و ظالمانه اي را پايه گذارد که ديگران از آن تبعيت کنند، برابر کيفر اعمال آنان بر دوش او نيز خواهد بود بدون آن که از کيفر آنان چيزي کاسته شود.

 

انتهاي پيام/